O muzyce:
Bardzo lubię RadioHead, dlatego ta recenzja jest subiektywna (za długo tego słucham). Wszystkie ich płyty są ciekawe, ale ostatnia "Hail to the Thief" jest wyjątkowa. Wszystkie utwory są warte przesłuchania (Mówimy stanowcze NIE skakaniu po jakichkolwiek płytach), IMHO nie ma tutaj wypełniaczy. Na szczególną uwagę zasługują "2 + 2 = 5", a gdzie tam nie da się wybrać perełek, wszystkie kawałki są ciekawe. RadioHead nadal podąża udanie w stronę miksu elektronika + rock gitarowy. Chociaż mocno elektroniczna solowa płyta wokalisty, Thom'a York jest według mnie kiepska i mocno odstaje od repertuaru RadioHead.

O dźwięku:
Nie jest źle, lepiej niż na poprzednich płytach m.in. OK Computer gdzie słychać przesterowanie przy śpiewie wokalisty. Trochę brakuje wyraźnego rozmieszczenia instrumentów i wokalisty na scenie. Pianino brzmi jak pianino, ale jest trochę stłumione (IMHO brak odpowiedniego drażnienia ucha). Głos wokalisty jak zwykle brzmi dołująco. Na wrażliwych systemach, eksponujących wybiórczo określone, wyższe częstotliwości, trzaski z samplerów mogą wydawać się zniekształceniami aktualnie odsłuchiwanego systemu audio.

O muzyce:
Pisanie opinii odnośnie super grup zawsze przysparza trudności. Trudno zdobyć się na obiektywne pisanie o zespołach pokroju Radiohead. Ostatnia płyta tego zespołu jest łatwiejsza w odbiorze niż dwie poprzednie. Radiohead na ?Hail to the Thief? nawiązuje do estetyki Kid A, są jednak wyjątki. Nie znajdziemy tu pięknych głębokich ballad znanych z Ok Computer. Większość kompozycji jest oparta zapętlonym rytmie przefiltrowanych samplerów, ozdobionych rozedrganym głosem wokalisty. Jest jednak kilka kawałków w ?starym stylu?. Przyswojenie tej muzyki staje się możliwe po kilku podejściach. Nagroda jest jednak słodka :) Z płyty promieniuje ulotne piękno ,trudno o tymi pisać trzeba posłuchać.

O dźwięku:
Muzyka na płycie momentami jest lekko paranoiczna i tak jest nagrana. Atmosfera nagrania jest duszna. Trudno tu oczekiwać jakiejś rozległej sceny dźwiękowej. Instrumenty, głos wokalisty są stłoczone, prawie niewyraźne. Nie ma miejsca na popisy wirtuozerii wokalnej czy też instrumentalnej.